واگذاری سرخابی ها به بانک ها نادیده گرفتن منویات رهبری است

روزنامه جوان با انتقاد به برنامه واگذاری سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بانک ها، اعلام کرد: صورت‌های مالی نشان‌ می دهد زیان انباشته استقلال و پرسپولیس بیش از ۷۷۰ و ۶۹۰ میلیارد تومان است.

شرایط واگذاری پرسپولیس طوری تعیین شده که خریدار باید با احتساب سود ۲۳ درصدی سالانه ۶۰۱ میلیارد تومان قسط بپردازد. از آنجایی که سقف بودجه، ۳۲۵ میلیارد تومان در نظر گرفته شده بطور تقریبی باید ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه تیم داری کنار بگذارند. در بهترین حالت درآمد سالانه حدود ۲۰۰ میلیارد تومان است و سالانه ۸۰۰ میلیارد زیان به خریدار احتمالی تحمیل می‌کند.

این‌ کار بدون برنامه‌ریزی در حال اجرا است. در اینکه دو باشگاه زیان‌ده و بدهکار باید واگذار شوند هیچ شکی نیست اما هیچ عقل سلیمی حاضر نمی‌شود چنین ضرر و زیان عجیب و غریبی را تحمیل کند.

بنا به ظاهر نام چند بانک برای واگذاری پرسپولیس و استقلال به میان آمده در شرایطی که رهبری صراحتاً بانک‌ها را از بنگاهداری منع کردند. این مهم ظاهراً مغفول مانده که اینقدر راحت نام بانک‌ها را برای واگذاری دو باشگاه به زبان می‌آورند. بانک‌ها هم ظاهراً وظیفه اصلی در رسیدگی به وضعیت معیشتی و رفاهی مردم را فراموش کرده‌اند و برخلاف منویات رهبری عمل می‌کنند.

نکته دومی که خریدار یا خریداران مفلوک این دو باشگاه باید توجه داشته باشند این است که در فوتبال ایران هیچ خبری از سهم بلیت‌فروشی، تبلیغات محیطی و پخش تلویزیونی وجود ندارد و باید صرفاً برای دو تیمی که به بیت‌المال‌خوری عادت کرده‌اند، میلیاردی خرج کنند و تقریباً هیچ عایدی و درآمدی نداشته باشند. خریدار یا خریداران باید در وهله اول بدهی‌های میلیاردی پرسپولیس و استقلال را صاف و پس از آن میلیاردی خرج کنند و منتظر آورده‌ای هم نباشند.

نکته سوم هم زیر ذره‌بین رفتن خریدار یا خریداران احتمالی دو تیم است که هم باید زیر بار هزینه بالا بروند و هم حساب و کتاب پس بدهند که قطعاً چنین موضوعی را نمی‌پسندند.

در چنین شرایطی مشخص است هیچ مجموعه دولتی یا شبه‌دولتی پا پیش نخواهد گذاشت. چراکه هیچ عقل سلیمی حاضر نیست سود نکند و ضرر بدهد. تقریباً مشخص است سرخابی‌ها باز هم از آن وزارت ورزش خواهند ماند با این تفاوت که به صورت صوری و برای مجاب شدن کنفدراسیون فوتبال آسیا مالک یا مالکان جدید پیدا می‌کنند. بعید نیست یکی در این میان قربانی شود تا مشکل آن دیگری حل شود و این داستانی است که هر سال تکرار می‌شود بدون اینکه اتفاق خاصی بیفتد.