به گزارش
اخباربانک، این تردید ناشی از 3 مساله بود. اول اینکه در یک ساعت پایانی بازار سهشنبه کمی سطح عرضهها در قیمتهای مثبت بالا رفته بود. دوم اینکه شامگاه همان روز افت 4 درصدی قیمت نفت تحت تاثیر انتشار آمار ضعیف گمرک چین را داشتیم و سوم قرار گرفتن بازار در روزهای پایانی هفته و ترس از بابت اخبار جنگ و تحولات سیاسی بود. با این حال فضا خیلی هم بد نبود و با وجود منفی شدن بیش از 50 درصد نمادها و قرار گرفتن قیمت آخرین معامله در سطوحی پائینتر از قیمت پایانی اما فشار عرضه سنگینی چندانی نداشت و در نهایت هر دو شاخص کل و هموزن با رخساری سبز به کار خود خاتمه دادند. حجم و ارزش معاملات مجددا به کانال 4 همت بازگشت و در سطوح 4.200 میلیارد تومان قرار گرفت و نزدیک به 200 میلیارد تومان پول از چرخه معاملات خارج شد.
بازار چهارشنبه خالی از عرضه و فشار فروش نبود و این طبیعی است که بعد از ثبت بازدهی اخیر این عرضهها وجود داشته باشد. با این حال دست به دست شدن سهام و حجم خوردن بازار فرآیندی کاملا منطقی و طبیعی است؛ بهخصوص که هنوز بسیاری از معاملهگران نسبت به تغییر روند ایجاد شده اطمینان نداشته و همچنان روی همان طرز فکرهای قبلی اصرار دارند. بازار هفته گذشته را در حالی پشت سر گذاشتیم که جدالی باورنکردنی بین دو جریان خوشبینی و بدبینی وجود داشت اما شاخص کل با ثبت بازدهی 4.3 درصدی و شاخص هموزن با افزایش ارتفاع 5.8 درصدی طی 5 روز کاری خبر از برتری قابل توجه خریداران دادند.
روند معاملات روزهای اخیر نشان میدهد که فعالین بازار کماکان دو دیدگاه متفاوت دارند. معاملهگران خوشبین معتقدند پُر شدن ظرف زمانی در کنار افت عجیب 6 ماه اخیر و رسیدن P/E و P/S و ارزش دلاری بازار به کف تاریخی سبب بسته شدن کف قیمتها شده و حتی اگر طی روزهای پیشرو فشار عرضه وارد بازار شود، خریداران بواسطه تحولات مثبت هفته گذشته، این فرصت را غنیمت شمرده و پس از اصلاحی موقت، بازار به مدار رشد باز خواهد گشت. درست در نقطه مقابل برخی معتقدند رشد روزهای اخیر صرفا یک نوسان کوتاه و مقطعی بوده و اگر حجم معاملات در سطوح بیش از 5 همت به ثبات نرسد، برگشت بازار به مدار رکود را خواهیم داشت. این دسته از معاملهگران با تکیه بر فضای بیاعتمادی که سیاستگذار و نهاد ناظر رقم زده، چنین اظهاراتی را مطرح میکنند که البته خیلی هم بیراه و غیرمنطقی نیست.
البته شاید با خود بگوئید با دو دیدگاه متفاوت که نمیتوان برای ادامه راه تصمیم گرفت. حقیقت امر به سناریوی اول یا همان سناریوی خوشبینانه وزن بیشتری میدهیم.