بورس تهران معاملات آخرین روز کاری هفته را با افزایش تقاضا اما با تردید ناشی از قرار گرفتن شاخص در منطقه مقاومتی و رسیدن برخی از نمادهای پرتراکنش و خاص به نقاط مقاومتی یا سقف تاریخی آغاز کرد و لذا با گذر از دقایق ابتدایی، موجی از عرضه راهی بازار شد و صفوف خرید را درهم شکست و تا نیمه‌های ساعت معاملات شاهد زد و خورد جدی معامله‌گران و حرکات رفت و برگشتی و افزایش حجم معاملات بودیم.

البته در این بین رسیدن برخی اخبار مثبت از گروه خودرو، در فروکش عرضه و تقویت روحیه معامله‌گران موثر بود و در مجموع با وجود اینکه شاخص کل بخش بااهمیتی از رشد روزانه خود را از دست داد اما بازار پویا و قابل قبولی را شاهد بودیم. در انتهای معاملات روز چهارشنبه، 43 درصد از نمادها با رشد قیمت و 57 درصد با افت قیمت به کار خود خاتمه دادند. ارزش معاملات با رشد جالب‌توجه 48 درصدی به ‌بیش از 20 همت رسید و رقمی بالغ بر 60 میلیارد تومان وارد چرخه بازار شد !

فعالان بازار روزانه مات و مبهوت جریان پول هستند و این رفتار برای آنها ناشناخته است. به‌نظر باید کمی درخصوص جریان پولی صحبت کنیم که دقیقا روی محدوده مقاومتی با جسارت حرکت می‌کند و هر عرضه‌ای می‌رسد را اینچنین می‌بلعد ! به‌طور واضح و روشن، بخشی از این جریان پول، توسط افراد مطلع وارد بازار می‌شود که صرفا قصد خرید دارند و توجهی به بازدهی و تابلو و P/E و ... ندارند. در کنار این جریان، فعالیت معامله‌گران درون بازار و دی‌تریدرها را داریم که با اهرم اعتبار یا بدون اعتبار مشغول به خرید در بازارند و البته به دلیل اینکه نمی‌دانند هدف جریان پولی که به دل بازار زده چیست، مدام در مسیر فروش قرار گرفته و مجددا از ترس جاماندن، سهم دیگری را خریداری می‌کنند ! شباهت هر دو گروه این است که خیلی نگاه به تحولات بنیادی ندارند و مهمترین پارامتر برای آنها، پرتراکنش بودن، ورود و خروج آسان و خرید و فروش نمادهای لیدر است و از قضا این دسته از افراد و پول‌های بیرونی موفق‌ترند !
دسته سوم را تحلیلگران و فعالین قدیمی تشکیل می‌دهند که بر اساس خط و معیار مشخص اقدام به خرید و فروش می‌کنند. کار آنها سخت‌تر و جای تاول روی دستشان کاملا مشهود است.

بسیاری از مدیران صندوق‌ها، مدیران دارایی و قدیمی‌های بازار در این دسته طبقه‌بندی می‌شوند و بیشترین فشار روانی را تحمل می‌کنند. چراکه باید هم با جریان پول و بازدهی همراه باشند و هم تحلیل را لحاظ کنند و نتیجتا خیلی عملکرد موفقی بواسطه لنگر ذهنی روند رکودی 4 سال گذشته نداشته‌اند و سراغ هر سهمی نمی‌روند. و دسته چهارم هم نقدیون هستند که مدام بر طبل عدم ارزندگی قیمت‌ها می‌کوبند و نقدینگی خود را در صندوق‌های طلا و درآمد ثابت پارک کرده‌اند. بنابراین با این دسته خیلی کار نداریم و معتقدیم این دسته هم در آینده بواسطه جاماندگی، درگیر بازار خواهند شد. حال یا در اصلاح‌ها و یا در یک نقطه‌ای خاص اسیر هیجانات خواهند شد. 

دسته اول و دوم، از آنجا که متمرکز روی تابلو هستند و بی‌محابا خریدارند، متاسفانه بی‌محابا هم فروشنده می‌شوند. نمونه آن را چند روز پیش در صفوف فروش سنگین برخی نمادها دیدیم. اما دسته سوم خط‌کشی و معیار مشخص دارند و عموما دیرتر وارد می‌شوند و به این راحتی‌ها هم تن به خروج نمی‌دهند. چراکه معیار آنها برای ورود و خروج، جریان سودآوری شرکتها است و از آنجا که رشد جدی دلار نیما اثرات ویژه‌ای بر فروش و سودسازی شرکتها دارد، احتمالا در بلندمدت ماندگار خواهند بود؛ مگر اینکه به یکباره مختصات و تصمیمات دولت تغییر کند.