در کشورهای تورمی، تبدیل سرمایه و نقدینگی به سایر دارایی‌ها برای حفظ ارزش پول جز دغدغه‌های اصلی مردم است. علامت سوال بزرگی که نقدینگی را به کدام بازار تخصیص دهیم؛ بورس، دلار، طلا و یا مسکن؟

بررسی انواع بازارها برای سرمایه گذاری این فرصت را برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند تا به حداکثر میزان سود ممکن برسند و دغدغه‌های مالی به صورت کامل از بین رود.‌

شاید اولین قدم برای انتخاب بازار هدف، مرور تاریخ باشد. یعنی در بازه‌های کوتاه مدتی و بلند مدتی کدام بازار توانسته بیشترین بازدهی را ایجاد کند. این بررسی به خوبی می‌تواند تمام متغیرهای کلان اقتصادی و سیاسی را دربرگیرد و افق سرمایه‌گذاری را روشن سازد.

همان‌طور که مشخص است، طلا توانست بیشترین بازدهی را عاید سهامداران خود کند و این بازدهی حتی از نرخ تورم پیشی گرفته است. مشخصا طلا تنها بازار در یک سال گذشته بود که توانست از ارزش پول و قدرت خرید حراست کند. البته شاید علت پیشتازی طلا در یک سال گذشته، به بمباران ریسک‌های سیاسی منطقه‌ای و جهانی برگردد و این بازدهی پایدار نباشد. پس بررسی بازدهی بازارها در بازه ۵ ساله می‌تواند تورش‌های احتمالی را نیز از بین ببرد.

در بازدهی ۵ ساله بازارها نیز، همچنان پیشتازی طلا خود نمایی می‌کند. علی‌رغم اینکه در ۵ سال گذشته شاخص‌های بورسی رشد تکرار نشدنی را تجربه کردند، این طلا بود که توانست بیشترین انتفاع را نصیب خریداران کند.

درک اسکناس به‌عنوان پول با گذشت زمان تکامل یافت. در ابتدا پول بر پایه فلزات گران‌بها ارزش‌گذاری می‌شد و سیاست مالی بسیاری از کشورها بر پایه «استاندارد طلا» استوار بود. بدین معنی که پول هر کشوری معادل مقدار مشخصی از طلا و بهترین پشتوانه برای پول‌های مردم بود.

همین گزاره به خوبی جایگاه طلا را به تصویر می‌کشد و آن را پشتوانه‌ای برای پول‌های کاغذی قلمداد می‌کند. پس اگر ارزش پول کشوری کاهش پیدا کند، این طلا است که می‌تواند ارزش خود را حفظ کند و علت بازدهی بالای آن نسبت به سایرین نیز این‌گونه توجیه می‌شود.

حال که پی بردیم سرمایه‌گذاری در طلا می‌تواند سرمایه را در برابر تورم بیمه کنند و ارزش پول حفظ شود، به معرفی ابزاری خواهیم پرداخت که بازدهی مشابه طلای فیزیکی دارد و چند مزیت نسبی دیگر در دل خود گنجانده است.