کاهش نرخ بهره، بانک ها را مجبور به اعطای وام بیشتر نمی کند!

به گزارش اخبار بانک به نقل از اکونومیست، ابتدا، محققان به دنبال شواهدی مبنی بر تقاضای بالای مصرف کنندگان کارت اعتباری گشتند. که شامل مقایسه مانده کارت اعتباری افراد، با امتیاز اعتباری مشابه می شد، که در مقایسه با رنج متوسط، عده ای بیش از حد، و عده ای دیگر بسیار کمتر از آنچه توسط وام دهندگان اعطا شده بود را خرج کرده بودند. افرادی که بیشتر خرج کرده بودند. بر اساس این تئوری میزان استقراض افرادی که بیش از سقف اعتباری خود هزینه می کنند نشان می دهد که با افزایش سطح استقراض افرادی که کمتر از سقف هزینه می کنند، میزان مخارج آنها به چه میزان افزایش خواهد یافت.

این امر بسیار مهم است چرا که بانک ها تمایل دارند مشتریان خود را افزایش دهند. البته نه با کاهش نرخ های بهره کارت های اعتباری، بلکه با افزایش سقف های اعتباری.( درواقع، در مقاله فرض بر این است که نرخ های بانک ها تغییری نمی کند)

به نظر می رسد مشتریان با اعتبار بالا، زمانی که این اعتبارها را دریافت می کنند، تمایل کمتری به ولخرجی دارند.به ازای هر دلاری که سقف اعتباری شان افزایش می یابد، میزان استفاده آنها تنها ۰.۲۳ دلار افزایش می یابد. البته حتی در این عدد هم مبالغه شده است : با ارزیابی دقیق تر داده ها، محققان چنین عنوان نمودند که وام گیرندگان با بهترین سابقه اعتبار، در حال تغییر استقراض خود از کارتی به کارت دیگر به منطور استفاده بهتر از شرایط می باشند- نه اینکه بیشتر قرض کنند. در سوی دیگر این مقیاس، افرادی با سوابق اعتباری پایین و ضعیف قرار دارند که به ازای هر دلار اضافه مصرفشان را ۰.۵۸ دلار افزایش می دهند.

اما داستان اینجا تمام نمی شود. محققان دیدگاه بانک را در نظر گرفته از آنها پرسیدند از نظرشان چه کسی مناسب وامدهی ست. اگر چه افزایش سقف کارت های اعتباری ، موجب افزایش بهره پرداختی و کارمزد می شود، ایجاد هزینه هم می کند. اگر عمده وام گیرندگان را افراد ریسک پذیری تشکیل دهند که از بالاترین حد اعتبارات استفاده نمایند، یا اگر سقف های بالای اعتباری افراد را به استقراض جسورانه تری سوق دهد، پس نرخ های عدم پرداخت، بسیار بالا رفته و حاشیه سود را از بین می برد.

محققان از همین ترفند استفاده کردند تا احتمال عدم پرداخت بدهی افرادی که از سقف های اعتباری بالا استفاده می کنند را بدست آورند. به همراه اطلاعات مربوط از درآمد حاصل از بهره و هزینه ها، قادرند سود مازادی که بانک ها از طریق افزایش سقف اعتباری مصرف کنندگان با درجات مختلف اعتبار حاصل می شود را بدست آورند. آنها به این نتیجه رسیدند که درآمد حاصل از بهره دریافتی از مشتریان ریسکی مخصوصا افرادی که به تازگی وارد این دسته شده اند، با سرعت کافی به منظور جبران افزایش نرخ های نکول ، افزایش نمی یابد.

محققان معتقدند برای کاهش ۱ درصدی نرخ افزایش سرمایه بانک ها ، باید سقف اعتبار را به میزان ۲۲۰۳ دلار برای ۳۷% از کارتهایی را افزایش داد که سقف های اعتباری بالایی دارند. در مقابل برای ۲۸% از کارت ها، با پایین ترین نرخ ، تنها کافیست که محدودیت ها را به میزان ۱۲۷ دلار کاهش دهند.

به عبارتی دیگر، یک عدم تطابق بزرگ بین افرادی که مایلند بیشتر وام بگیرند و افرادی که بانکها مایلند به آنها وام دهند وجود دارد. و این مساله به روشنی بیان می کند که چرا تلاش های بانک مرکزی آمریکا برای بهبود اقتصاد ، اثرات کمتر از انتظاری به همراه داشته است.

در شرایطی که سایر متغیر ها ثابت باشند ، نکوهش بانک ها برای تلاششان جهت راندن وام گیرندگان، غیر عادی خواهد بود. انجام این کار یک شکست محسوب می شد که آمریکا را در یک دردسر بزرگ انداخت. چیزی که بانک مرکزی برای خروج از آن بسیار تلاش می کرد.