علی طالب زاده: دبیر کل بانک مرکزی همانند سایر دوستان مدیر خود در بانک مرکزی،بازهم بر طبل دریافت کارمزد های کارتخوان ها تاکید کرده و گفته که " اینطور نیست که بانک ها از این بابت سود هنگفتی داشته باشند، بلکه برای پوشش هزینه های آنهاست."یک نکته مهم در این زمینه سود بانک هاست و دیگری ساکت بودن بانک ها و در مقابل دایه دلسوز تر از مادر شدن بانک مرکزی در این زمینه است!

به مانند همیشه که روابط عمومی بانک مرکزی تنها برخی از رسانه های خاص یا به قول خودشان پربازدید (در این باره پربازدید ها فقط چند خبرگزاری هستند!) این بار هم آقای احمدی دبیر کل محترم بانک مرکزی در جمع چند خبرنگار صحبت هایی داشته اند که یک نکته آن حائز اهمیت است.

آنطور که خبرگزاری مهر گزارش داده وی درباره کارمزد دستگاه های کارت خوان با بیان اینکه خیلی از خدمات بانکی به صورت رایگان انجام می شود، درباره کارمزد برخی عملیات های بانکی گفت: " اینطور نیست که بانک ها از این بابت سود هنگفتی داشته باشند، بلکه برای پوشش هزینه های آنهاست."

تجربه نشان داده که مسوولان محترم برای گران کردن یک خدمت و یا افزایش قیمت آن، مردم را با مردم آمریکا تا ژاپن مقایسه کرده و آمارهای جهانی را به رخ می کشند.بعنوان مثال می گویند در کشورهای دنیا مصرف آب یک سوم مصرف آن در ایران است!ولی نمی گویند که این مصرف در کشورهای دیگر چگونه کاهش پیدا کرده است؟کشوری چون انگلستان از سال 1865 لندن صاحب فاصلاب شده و این شبکه کمک جدی به بازگرداندن آبهای دور ریز به شبکه آب بهداشتی شده است.اما همین تهران خومان هنوز هم یک شبکه فاضلاب یکپارچه ندارد.آنوقت وزارت نیرو تنها راه کاهش مصرف را گران کردن آب می داند اما به فکر بهینه سازی شبکه فاضلاب شهرها و جمع آوری آب های سطحی نیست.

یا در بخش بانکداری مسوولان بانک مرکزی نمی گویند که در کشوری چون آمریکا با مشتریان چه برخوردی می کند و چگونه تسهیلات و کارمزد پرداخت و دریافت می کند.در این کشور شما وقتی صاحب یک شغل جدی شده باشید می توانید براساس اعتبار حقوق خود خانه نه آپارتمان 40 متری خریداری کنید آن هم با اقساط درازمدت با سود معقول.

اما در ایران چه؟یک فرد ایرانی با حقوق فعلی خود و با وام بانکداری موجود حداکثر می تواند در تهران 10 تا 20 از یک آپارتمان را بخرد!

متاسفانه در کشور برخی از سازمان ها برای توجیه گرانی کشورهای پیشرفته را مثال می زنند و برای مقایسه رفاه مردم کشورهای فقیر تر از ایران را.

حال بانک مرکزی نیز از یک ماه پیش آسمان ریسمان کرده و مدعی شده که بانک ها پول ندارند و شرکت های خدمات دهنده نیز دیگر نیم توانند با این وضعیت در حوزه کارتخوان فعالیت داشته باشند.

ای کاش دایه دلسوز تر از مادر شدن بانک مرکزی برای بانک ها و شرکت های ارایه دهنده خدمات کارتخوان،برای ندادن وام خرد به مردم و مصیبت های  گرفتن 10 میلیون تومان وام ناقابل که حتی با آن پراید دست دوم هم نمی توان خرید نیست.

ضمن اینکه اگر بانک ها برای کارتخوان متضرر می شوند داستان تبلیغات گسترده و اعطای وام کلان بانک ها به دارندگان آنها چیست؟ضمن اینکه اکثر دارندگان این کارتخوان ها مدعی اند که خدمت خاصی از این بابت دریافت نمی کنند.

بانک مرکزی که این میزان از انرژی خود را صرف توجیه دریافت کارمزد ها می کند،چرا وقت خود را به مشکلات وام ازدواج،وام اندک مسکن،سود بالای تسهیلات بانکها،تخلف بانک ها در سند سازی برای معوقات بانکی و غیره نمی کند؟

بهتر است که مسوولان به جای ارایه استدلال های علمی و مقایسه مردم ایران با کشورهای پیشرفته در اخذ کامزد و پول،به فکر جوانانی باشند که اکنون با وضعیت فعلی وام مسکن تا 30 دیگر هم نمی توانند حداقل در تهران و شهرهای بزرگ خانه دار شوند.خوب است که در این باره نیز ما را با کشورهای دیگر نیز مقایسه کنند.