چرا در ایران هر سازمان دوست دارد یک بانک داشته باشد؟

به گزارش خبرنگار اخبار بانک، روز های گذشته در کمال تعجب یکی از مدیران ارشد بانک مرکزی در اظهار نظری جالب اعلام کرد بانک مرکزی به دنبال ادغام بانک ها و موسسات مالی و اعتباری است!
اظهار نظری که برای اجرای ان بانک مرکزی باید با بسیارب از مراکز که هیچ ربطی هم به بانکداری ندارند درگیر شود.
در چند سال اخیر برخی از تصمیم هایی که بانک مرکزی برای بانک ها و موسسات مالی و اعتباری در نظر داشته تا حد زیادی اجرایی نشده است.
پیش پا افتاده ترین تصمیمات در نظام بانکی نیز نرخ سود تسهیلات وسپرده است که حتی موسسات اعتباری کوچک نیز به سختی آن را اجرا می کنند.
حال بانک مرکزی که نمی تواند در برابر این اخلال در نظام اقتصادی برای بالا بردن نرخ سود سپرده ها و تسهیلات تصمیم مناسبی بگیر چگونه می خواهد بانک ها را با یکدیگر ادغام کند؟
مدیران بانک ها و موسساتی که در بنگاه پولدار خود نشسته و با سپرده مردم امورات می گذرانند چگونه راضی به جمع شدن بساط خود می شوند؟ از سوی دیگر برخی بانک ها و موسسات به دلیل وابسته بودن به برخی نهادها شاید در مقابل این تصمیم بانک مرکزی مقاومت کرده و کار بانک مرکزی را به چالش بکشند.
بانک مرکزی برای ادغام و ساماندهی تعداد کمی از تعاونی اعتبار ها و موسسات مالی و اعتباری بیش از ۵ سال است که وقت خود را در این مورد گذاشته و هنوز تقریبا به نصفه راه نیز نرسیده است.
یادمان نمی رود که بانک مرکزی دولت قبل تصمیم جالب توجهی درباره ضرورت کاهش ۲۰ درصدی شعبات بانک ها و موسسات مالی و اعتباری گرفت.
تصمیم خوبی که البته با توجه به عمر کم دولت قبل و عدم استقبال مسئولان بانک مرکزی دولت یازدهم عملا به ورطه فراموشی سپرده شد. البته اگر ادغام بانک ها برخلاف ادغام تعاونی های اعتباری با برنامه و هدفمند باشد، می تواند به نظم بخشی و افزایش سرمایه واقعی و عملیاتی بانک ها و در نهایت بهبود وام دهی و نظارت کمک جدی کند. شاید نیاز نباشد که هر نهاد و دستگاهی برای خود یک بانک و موسسه بزند و وارد بانکداری شود. بهتر نیست به جای چندین بانک کوچک و بزرگ ضعیف، چند بانک محدودتر و قدرتمند تر داشته باشیم؟