اخبار بانک: نهاد های مالی دربرابر فساد بسیار آسیب پذیرند. انتشار خبر یک فساد مالی در نهادی مانند بانک بیش از اینکه به منابع مالی بانک در کوتاه مدت ضرر بزند، با از بین رفتن اعتماد مشتریان باعث می شود اعتبار بانک در بلند مدت دچار خدشه شده و دچار ضرر و زیان می کند. رسانه ها اغلب به عنوان افشاکننده فساد، باعث اگاهی جامعه می شوند.

علی طالب زاده : در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی زمانی که هنوز بنگاه های اقتصادی بزرگ در بخش خصوصی راه نیفتاده بود و دولت ها متولیان اصلی اقتصاد کشورها بودند، رسانه ها وظایف محدودی را برعهده داشتند. جراید و نشریات حکم رابط میان دولت و مردم را بازی می کردند و میدان عمل محدودی را در اختیار داشتند. روزنامه ها در آن روزگار اطلاعیه های دولتی را منتشر می کردند، از صنایع وابسته به دولت حمایت می کردند و در نهایت جزئی از پروپاگاندای دولتی برای رسیدن به اهداف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بودند.

برخلاف نگاه دولت ها به رسانه که ناشی از نگاهی ابزاری ناشی از رابطه ای از بالا به پایین است، بخش خصوصی با ورود به تعاملات اقتصادی بازار جدیدی را تعریف کرد که در آن نقش بازیگرانی مانند دولت و رسانه با آنچه به طور سنتی جاری بود، تغییر کرد. رابطه بخش خصوصی اقتصاد و رسانه به تعاملی دوجانبه تبدیل شد که دارای شاخصه های متعددی است. هم اکنون یکی از شاخصه های تعریف جوامع توسعه یافته، میزان حضور بخش خصوصی در فعالیت های بانکی، تجاری و اقتصادی و میزان آزادی فعالیت رسانه ها است.

در نظام های چند حزبی رسانه ها یا موافق دولت اند یا مخالف آن. رسانه های حامی دولت تلاش می کنند تا موفقیت ها و مزیت های اقتصادی و تجاری ایجاد شده توسط بخش دولتی را پر رنگ کنند، نقاط ضعف و شکست های اقتصادی بخش دولتی اقتصاد را نادیده گرفته، کم رنگ نشان دهند و حتی آن را تحریف کنند. در مقابل رسانه های مخالف دولت موفقیت های بخش دولتی اقتصاد را با دید صرفا انتقادی نگاه کرده، شکست های دولتی را پر رنگ و گاهی اغراق آمیز به نمایش می گذارند و در نهایت هیچ کدام از این دو نگاه نمی توانند تصویر درستی از شرایط اقتصادی در بخش دولتی را به نمایش بگذارند. در عوض ابهام رسانه ها در رابطه با اقتصاد دولتی، روابط میان رسانه و بخش خصوصی و ویژه در نهادهای پولی و مالی از شفافیت بیشتری برخوردار است.

با گسترش و افزوده شدن به نهاد های پولی ومالی غیر دولتی که در قالب بانک های خصوصی و موسسات مالی و اعتباری نمایانگر شده است، روابط رسانه و اقتصاد بخش خصوصی تنوع بیشتری نیز گرفته است. به نظر می رسد یک همکاری متقابل برپایه احترام و اهداف مشترک شکل گرفته که نتایج آن برای موسسه، رسانه و جامعه قابل لمس است.

بر این اساس می توان تصور کرد زمانی که رابطه سالم میان رسانه ها و موسسات به گسترش یابد، نتایج ذیل رخ دهد:

معرفی و بازاریابی
بانک های خصوصی و موسسات مالی و اعتباری بسیار کم سن و سال تر از بانک های بخش دولتی هستند که عمر اکثر آنها بیش از نیم قرن است. موسسات مجبورند برای سهم خواهی از بازار مالی، تبلیغات گستره تری نسبت به بخش دولتی داشته باشند. رسانه می تواند نقش تسهیل کننده را در معرفی موسسات داشته باشند. استفاده از جامعه مخاطبان رسانه به معنای دسترسی به یک میدان بزرگ فعالیت است. تجربه نشان داده است تبلیغات مستقیم و بمباران مخاطب در مورد نهاد های مالی غالبا با موفقیت کامل همراه نیست و بازدهی پایینی دارد در عوض رسانه این قابلیت را ایجاد می کند که در لایه های زیرین اطلاع رسانی، موسسات مالی و اعتباری نسبت به معرفی خود، بازاریابی ، جلب مشتری و گسترش منابع مالی اقدام کنند.

رقابتی کردن فضای فعالیت
یکی از مزایای حضور بانک های خصوصی و موسسات مالی و اعتباری بخش خصوصی در فضای رسانه ای، ایجاد رقابت میان نهادهای دولتی و موسسات جوان بخش خصوصی است. فعالان بخش خصوصی مشتاقانه در تلاش هستند تا خدمات نوین را به مشتریان معرفی کنند، بانکداری نوین را به نمایش بگذارند و خود را متمایز از بخش دولتی نشان دهند. در تبلیغات رسانه ای این موسسات می توان به مواردی از جمله اصلاح تصویر ذهنی مخاطب هدف نسبت به فعالیت بانکی، از یک عمل مکانیکی و بدون انعطاف به یک برخورد محترمانه همراه با حفظ کرامت انسانی در مواجه با متصدی امور بانکی، تبدیل کنند. متصدیانی که با لباس های متحد الشکل حس انضباط را به مخاطب القا می کند. گسترش خدمات و ارائه خدمت های نو که بانک های دولتی کمتر حاضر به انجام آن هستند بخش دیگری از تبلیغاتی است که موسسات بر روی آن تاکید می کنند. در آخر نیز بحث جوایز قرعه کشی ها است که نیاز مخاطب را در نظر گرفته و به دنبال ایجاد ذائقه برای مشتریان جوان جوایز را به سمت نمونه های لوکس و لاکچری پیش می برد.

اعتماد سازی
در کنار تبلیغات بازرگانی مستقیم و غیر مستقیم، رسانه ها توانایی اعتماد سازی میان مشتریان و موسسات مالی و اعتباری را دارند. این اعتماد سازی ناشی از اعتبار رسانه ها در افکار عمومی و قدرت تاثیر گذاری و جهت دهی افکار عمومی است. ارائه اطلاعات صحیح مالی از سوی موسسات مالی و اعتباری و تحلیل های اقتصادی رسانه ها بر اساس اطلاعات شفاف مالی منجر به تصمیم های صحیح مشتریان نهاد های مالی می شود. بارها پیش آمده است تحلیل های رسانه ای باعث تغییر الگوی سرمایه گذاری مردم در نهاد های مالی رسمی و غیر رسمی شده است و همین قدرت می تواند در گسترش یا کاهش منابع مالی موسسات مالی و اعتباری موثر باشد. مشتریان به واسطه رسانه ها از امنیت سرمایه گذاری، سهولت دریافت تسهیلات بانکی و راحتی روند تسویه دیون مالی اطمینان پیدا می کنند و این همان مسئله ای است که می تواند موفقیت یک موسسه را تضمین کند.

سالم سازی فضای فعالیت ها
در اواخر قرن هجدهم " ادموند برک " نماینده پارلمان بریتانیا مطبوعات را یکی از ارکان دموکراسی نامید و خطاب به روزنامه نگاران گفت شما رکن چهارم دموکراسی هستید.
به اعتقاد وی قانون اساسی، مجلس، احزاب سیاسی و مطبوعات (رسانه ها) ارکان دمومراسی را تشکیل می دهند. رسانه ها به عنوان چشمان بیدار جامعه به حفظ سلامت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور کمک می کنند. بر این اساس گسترش رابطه متقابل میان رسانه ها و بنگاه های اقتصادی به خصوص موسسات مالی و اعتباری منجر می شود با ارائه اطلاعات صحیح مالی و جریان آزاد اطلاعات زمینه برای شفاف سازی فعالیت ها و سالم سازی فضای رقابت مهیا می شود.

مقابله با فساد مالی
نهاد های مالی دربرابر فساد بسیار آسیب پذیرند. انتشار خبر یک فساد مالی در نهادی مانند بانک بیش از اینکه به منابع مالی بانک در کوتاه مدت ضرر بزند، با از بین رفتن اعتماد مشتریان باعث می شود اعتبار بانک در بلند مدت دچار خدشه شده و دچار ضرر و زیان می کند. رسانه ها اغلب به عنوان افشاکننده فساد، باعث اگاهی جامعه می شوند و از طرف دیگر در صورت همراهی مدیریت بانک یا موسسه مالی و اعتباری می تواند نه تنها از دامن زدن به شایعات که به حیثیت فعالیت بنگاه اقتصادی ضرر می زند، جلو گیری کند؛ بلکه زمینه پاسخ گویی و جلب اعتماد دوباره را فراهم می کند.

گسترس رابطه متقابل میان رسانه ها و موسسات مالی و اعتباری باعث ایجاد زمینه های همکاری مشترک، ایجاد نیاز های متقابل جدید و همچنین تثبیت حضور یک موسسه مالی قدرتمند و معتبر در اذهان عمومی خواهد شد.