۰
۱
تقویت «ارتباطات انسانیِ» درون و برون سازمانی؛ گام نخست روابط‏عمومی یکپارچه
یک سازمان، مجموعه‏ای از ارکان و بخش‏هایی متفاوت را در بر می‏گیرد و از همین‏رو، فلسفه وجودی هر سازمانی به ارتباط میان این ارکان بستگی دارد. بر این اساس، به‏منظور ایجاد هماهنگی بین عناصر ساختاری و انسانی سازمان در قالب مجموعه‏ای کارآمد، تحقق ارتباطات مؤثر، امری ضروری است. به‏عبارتی دیگر می‏توان از «ارتباطات»، به‏عنوان نقطه آغازین تمامی وظایف مدیریتی یاد کرد. 

علم مدیریت و امر سازمان‏دهی در گرو برقراری ارتباط مؤثر است؛ چرا که در این‏صورت، کارکنان از چشم‏انداز و اهداف سازمانی و نقش خود در دست‏یابی به این اهداف آگاه خواهند شد. ارتباطات، به‏عنوان اساس و بنیان فعالیت مدیران، نه‏تنها سازمان‏دهی، برنامه‏ریزی و هماهنگی را میسر می‏سازد بلکه بستری فراهم می‏آورد تا سازمان ضمن ارتباط با محیط خارج، در قالب نظامی باز و فراگیر فعالیت نماید. بنابراین می‏توان گفت، مدیرانی که عملکرد خود را در چارچوب مفاهیم ارتباطات سازمانی شکل می‏بخشند، به‏مراتب از نتایج موفقیّت‏آمیزتری برخوردار خواهند بود. در واقع حفظ یکپارچگی سازمان، اعمال مدیریت کارآمد و در نهایت برآوردن خواسته‏ها و مطالبات مخاطبان، مستلزم ایجاد ارتباطی کارآمد و مؤثر در تمامی سطوح سازمانی است. 

در این میان، «روابط‏عمومی»، بخشی از فعالیت‏های مدیریتی است که وظیفه دیده‏بانی و شناخت گروه مخاطبان، به‏منظور برقراری ارتباطی دو سویه و هم‏چنین تفاهم بین آنان و سازمان را عهده‏دار است. 

مخاطبان یک سازمان ممکن است طیفی به گستردگی دولت، سهامداران، مشتریان و رسانه‏ها را دربر گیرند. از سوی دیگر فعالان و متخصصان عرصه روابط‏عمومی با پیش‏بینی کانال‏های ارتباطی شفاف بین مدیریت و کارکنان مجموعه، زمینه ایجاد همگرایی، همبستگی و «یکپارچگی» درون‏سازمانی را میسر می‏سازند. روابط‏عمومی در واقع بازوی ارتباطی مدیریت سازمان به‏شمار می‏رود که وظیفه اصلی آن مدیریت ارتباطات سازمانی است. در صورتی‏که ارتباطات سازمان در عرصه‏های گوناگون به‏نحوی مطلوب برقرار گردد، بدون‏تردید بسیاری از مشکلات و موانع پیش رو مرتفع خواهد شد. 

در این نوشتار، سعی می‏گردد به برخی از راه‏کارهای مؤثر در نهادینه ساختن یکپارچگی سازمانی اشاره شود که روابط‏عمومی می‏تواند نقش به‏سزایی در پیاده‏سازی موفق آن داشته باشد.
نخست؛ طراحی یک برنامه روابط‏عمومی کارآمد و مؤثر جهت نفوذ بر مخاطبان سازمان است؛ چرا که هیچ‏یک از بخش‏های سازمانی به اندازه روابط‏عمومی قادر نخواهند بود در تثبیت جایگاه، بهبود وجهه و افزایش اعتبار سازمان نزد مشتریان، صاحب‏نظران، رسانه‏ها و در یک کلام افکار عمومی مؤثر باشد. 

از سوی دیگر روابط‏عمومی یک نماینده رسمی سازمانی در خارج از مجموعه به‏شمار می‏رود. متخصصان روابط‏عمومی با بهره‏گیری از مهارت‏های ارتباطی، روانشناسی و حتّی تبلیغاتی، می‏توانند پشتوانه مطلوبی در رابطه با معرفی فعالیت سازمان ذی‏ربط باشند؛ ولی بدیهی است که این امر مستلزم برخورداری از ارتباطات داخلی مؤثر خواهد بود. 

علاوه بر این، روابط‏عمومی کارآمد، گنجینه‏ای از گردآوری و پرورش ایده‏ها و ابتکارها است. شناخت عرصه‏های جدید، تعامل با مجموعه‏ها، افراد و افکار بدیع و متعاقباً تغییر، بومی‏سازی و به‏کارگیری افکار وایده‏های نو و نیز در تعامل متقابل؛ معرفی و تسرّی توان‏مندی و دستارودهای مجموعه و سازمانِ خود، از جمله اقداماتی است که روابط‏عمومی در راستای یکپارچگی درون و برون سازمانی قادر به انجام آن است. 

به‏یقین پیاده‏سازی و نهادینه ساختن نظام مدیریت یکپارچه روابط‏عمومی، در برآوردن مطالبات مخاطبان و ارتقای اثربخشی نظام مدیریت ارتباطی به‏منظور افزایش رضایت مخاطبان امری ضروری است که بدون‏تردید دست‏یابی به این مهم، فراتر از به‏کارگیری فنون تبلیغاتی و یا بهره‏گیری از تکتیک‏ها و ارتباطات رسانه‏ای است و در وهله نخست، با تقویت ارتباطات انسانی در سطوح درون و برون سازمانی میسر و مقدور خواهد بود. 

دکتر محمود ترابیان
مدیر امور روابط‏عمومی و اطلاع‏رسانی بانک آینده

https://akhbarbank.com/vdcb80b8.rhb9spiuur.html
مشاهده نظر مخاطبان
مهرزاد قاسمفر
آقای دکتر سلام و عرض ادب. با تشکر از رهنمودهای شما.
تازه ترین اخبار